ပင္စိမ္းပင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ နွံ႔အျပား တြင္ ေပါက္ေရာက္ျပီး အပူပိုင္း ေဒသတြင္ ပိုမို၍ ေပါက္တတ္ၾကသည္။
ပင္စိမ္းပင္သည္ သဘာဝ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္ေသာ အပင္ ျဖစ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳး၍လည္း ရသည္။ မ်ိဳးေစ့မွ တဆင့္ အပင္စိုက္ရန္ လြယ္ကူေသာ အပင္ ျဖစ္ သည္။ ေျမၾသဇာ အထူး မလိုအပ္လွေပ။ တႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ အရြက္ကို ရယူႏိုင္၏။ ေနာက္က်လွ်င္ အလိုလို ေၾကြက်သြား သျဖင့္ ဂရုျပဳဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။ အရြက္ႏွင့္ အေစ့ကို ေဆးအျဖစ္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကသည္။
ပင္စိမ္းပင္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္ျပီး အျမင့္ႏွစ္ေပမွ သံုးေပခန္႔ အထိ ရွိ၏။ အရြက္မွာ ေသးျပီး စိမ္းလ်က္ ႏူးညံ႔၏။ ရြက္နားမွာ လႊသြားပံုရွိသည္။ အပြင့္ျဖဴ ကေလးမ်ား ပြင့္တတ္ကာ ရနံ႔မွာ အလြန္ေမႊးသျဖင့္ အခ်ိဳ႔သူမ်ားမွာ ယင္းခ်က္ရာတြင္ အေမႊးနံ႔ရေစရန္ ဟင္းခတ္၍ အုပ္ကာ ခ်က္စားၾကသည္။ အပြင့္မ်ားသည္ အခို္င္လိုက္ပြင့္၍ ပြင္ခ်ပ္မ်ားေပၚတြင္ အေမြးႏုကေလးမ်ား ရွိသည္။ တေပါင္း တန္ခူးလမ်ား၌ ပြင့္တတ္ၾကသည္။ အရသာမွာ ပူစပ္ေသာ အရသာျဖစ္ကာ ပင္စိမ္းမ်ိဳးအေနျဖင့္ ပင္စိမ္းျဖဴ၊ ဟင္းစားပင္စိမ္း၊ ပင္စိမ္းနက္၊ ပင္စိမ္းညိဳ၊ ပင္စိမ္းႀကီး၊ ဗလရွင္ကင္ဟူ၍ ပင္စိမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။
ျမန္မာေဆးက်မ္း အလိုအရ ပင္စိမ္းသည္ ပူ၏၊ စပ္၏၊ အနည္းငယ္ခါး၏၊ ေလသလိပ္ကို ႏိုင္၏၊ ဆီးကိုႏိုင္၏၊ ေလကိုသက္ေစျပီး ေသြးကို တက္ေစႏိုင္သည္၊ ရင္က်ပ္နာ၊ အစာမေၾက၊ ခၽြဲက်ပ္နာတို႔ကို ႏိုင္၏၊ ေခ်ာင္းဆိုးနာ၊ ပိုးနာ၊ ထိုးက်င္ေသာအနာကို ပယ္ႏိုင္၏။
အစာေၾကာျခင္း၊ ခံတြင္းေကာင္းျခင္း၊ အနံပေကာင္းျခင္း၊ အသံသာျခင္း၊ အသက္ရွည္ျခင္းကို ရရွိေစသည္။ လူကို အက်ိဳးပြား ေစသည္။
ပင္စိမ္းရြက္ ပင္စိမ္းအေစ့မ်ားကို ျမန္မာ့ေဆးဝါးအျဖစ္ အသံုးျပဳပံုမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။
(၁)နားကိုက္=ပင္စိမ္းရြက္ကို မီးအံုးျပီး နားထဲသို႔ အရည္ ႏွစ္စက္ေလာက္က်ေအာင္ ညႇစ္ထည့္ ေပးပါ။
(၂)သြားကိုက္=ပင္စိမ္းသတၳဳရည္ႏွ
(၃) ကေလး ေက်ာပူ ေခါင္းပူ=ပင္စိမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းရြက္ ဆတူယူ၍ က်ပ္ခိုးႏွင့္ နႏြင္းမႈန္႔ အနည္းငယ္ျဖင့္ ေရာႀကိတ္ျပီး လိမ္းေပးပါ။ (တကုိယ္လံုး ခပ္ပါးပါး လိမ္းေပးပါ)
(၄)ေခါင္းတျခမ္းကိုက္= ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ညႇစ္ရည္ကို ယူ၍ နားထင္ႏွင့္ နဖူးတြင္ လိမ္းေပးပါ။
ပင္စိမ္းပင္သည္ သဘာဝ အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္ေသာ အပင္ ျဖစ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳး၍လည္း ရသည္။ မ်ိဳးေစ့မွ တဆင့္ အပင္စိုက္ရန္ လြယ္ကူေသာ အပင္ ျဖစ္ သည္။ ေျမၾသဇာ အထူး မလိုအပ္လွေပ။ တႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ အရြက္ကို ရယူႏိုင္၏။ ေနာက္က်လွ်င္ အလိုလို ေၾကြက်သြား သျဖင့္ ဂရုျပဳဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။ အရြက္ႏွင့္ အေစ့ကို ေဆးအျဖစ္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကသည္။
ပင္စိမ္းပင္သည္ အပင္ငယ္မ်ိဳး ျဖစ္ျပီး အျမင့္ႏွစ္ေပမွ သံုးေပခန္႔ အထိ ရွိ၏။ အရြက္မွာ ေသးျပီး စိမ္းလ်က္ ႏူးညံ႔၏။ ရြက္နားမွာ လႊသြားပံုရွိသည္။ အပြင့္ျဖဴ ကေလးမ်ား ပြင့္တတ္ကာ ရနံ႔မွာ အလြန္ေမႊးသျဖင့္ အခ်ိဳ႔သူမ်ားမွာ ယင္းခ်က္ရာတြင္ အေမႊးနံ႔ရေစရန္ ဟင္းခတ္၍ အုပ္ကာ ခ်က္စားၾကသည္။ အပြင့္မ်ားသည္ အခို္င္လိုက္ပြင့္၍ ပြင္ခ်ပ္မ်ားေပၚတြင္ အေမြးႏုကေလးမ်ား ရွိသည္။ တေပါင္း တန္ခူးလမ်ား၌ ပြင့္တတ္ၾကသည္။ အရသာမွာ ပူစပ္ေသာ အရသာျဖစ္ကာ ပင္စိမ္းမ်ိဳးအေနျဖင့္ ပင္စိမ္းျဖဴ၊ ဟင္းစားပင္စိမ္း၊ ပင္စိမ္းနက္၊ ပင္စိမ္းညိဳ၊ ပင္စိမ္းႀကီး၊ ဗလရွင္ကင္ဟူ၍ ပင္စိမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။
ျမန္မာေဆးက်မ္း အလိုအရ ပင္စိမ္းသည္ ပူ၏၊ စပ္၏၊ အနည္းငယ္ခါး၏၊ ေလသလိပ္ကို ႏိုင္၏၊ ဆီးကိုႏိုင္၏၊ ေလကိုသက္ေစျပီး ေသြးကို တက္ေစႏိုင္သည္၊ ရင္က်ပ္နာ၊ အစာမေၾက၊ ခၽြဲက်ပ္နာတို႔ကို ႏိုင္၏၊ ေခ်ာင္းဆိုးနာ၊ ပိုးနာ၊ ထိုးက်င္ေသာအနာကို ပယ္ႏိုင္၏။
အစာေၾကာျခင္း၊ ခံတြင္းေကာင္းျခင္း၊ အနံပေကာင္းျခင္း၊ အသံသာျခင္း၊ အသက္ရွည္ျခင္းကို ရရွိေစသည္။ လူကို အက်ိဳးပြား ေစသည္။
ပင္စိမ္းရြက္ ပင္စိမ္းအေစ့မ်ားကို ျမန္မာ့ေဆးဝါးအျဖစ္ အသံုးျပဳပံုမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။
(၁)နားကိုက္=ပင္စိမ္းရြက္ကို မီးအံုးျပီး နားထဲသို႔ အရည္ ႏွစ္စက္ေလာက္က်ေအာင္ ညႇစ္ထည့္ ေပးပါ။
(၂)သြားကိုက္=ပင္စိမ္းသတၳဳရည္ႏွ
(၃) ကေလး ေက်ာပူ ေခါင္းပူ=ပင္စိမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းရြက္ ဆတူယူ၍ က်ပ္ခိုးႏွင့္ နႏြင္းမႈန္႔ အနည္းငယ္ျဖင့္ ေရာႀကိတ္ျပီး လိမ္းေပးပါ။ (တကုိယ္လံုး ခပ္ပါးပါး လိမ္းေပးပါ)
(၄)ေခါင္းတျခမ္းကိုက္= ပင္စိမ္းရြက္ သတၳဳရည္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ညႇစ္ရည္ကို ယူ၍ နားထင္ႏွင့္ နဖူးတြင္ လိမ္းေပးပါ။
No comments:
Post a Comment